We did it, babes. Januari is eindelijk voorbij! De maand waarin de wereld collectief besluit dat we onszelf moeten veranderen. De maand waarin dieet-campagnes, sportschoolabonnementen en detoxkuren om je oren vliegen. De maand van goede voornemens en waarin ons verteld wordt dat het NU het moment is om te beginnen aan die “summer body” (wtf?). Het is een onderdeel van een groter gedachtegoed dat vaak beschreven wordt als dieetcultuur. Ja, meiden, we gaan helemaal educational vandaag - buckle up!
Onze vriendin Google beschrijft dieetcultuur als “de collectieve overtuiging dat je gewicht, uiterlijk en figuur bepalend zijn voor je waarde”. Heel simpel gezegd: dun is goed, dik is slecht. Het koppelen van uiterlijke kenmerken en jouw waarde als mens, is al eeuwenoud. In het oude Griekenland werd een ‘ideaal lichaam’ gekoppeld aan intellect. Fast forward naar de 19e eeuw: een Belgische wiskundige bedenkt een formule om voor demografische redenen de ‘gemiddelde’ mens in kaart te brengen, welke later misbruikt wordt om individuele gezondheid te beoordelen. En halverwege de vorige eeuw haakten de mode-industrie en dieetindustrie in: de slanke Twiggy werd het schoonheidsideaal en de Weight Watchers opende haar deuren.
Van Monica uit Friends tot de ‘chubby’ Bridget Jones en van America’s Next Top Model tot de film Shallow Hall (waarin Gwyneth Paltrow een fatsuit draagt - help). De media heeft jarenlang een keiharde boodschap gepusht: dik is grappig, sneu of iets om van ‘genezen’ te worden. En dat heeft impact. Het feit dat ieder van jullie die opgegroeid is als dik kind PRECIES weet waar ik het nu over heb, zegt dat de boodschappen die deze media ons heeft gevoerd tot de dag van vandaag bij ons blijven. Dus voor jou, lieverd: een dikke kus op je voorhoofd en een aai over je bol. Je was goed genoeg. Je bent goed genoeg. Je zult altijd goed genoeg zijn. Punt.
Enter: de Fat Liberation Movement. Dieetcultuur is schadelijk voor iedereen. Niet alleen voor dikke mensen, maar ook voor dunne mensen die de druk voelen om aan een onhaalbaar schoonheidsideaal te blijven voldoen. De Fat Liberation Movement strijdt tegen stigma’s, gewichtsdiscriminatie en marginalisatie. We hebben het hier niet alleen over body positivity, maar ook problemen als medische discriminatie, arbeidsongelijkheid en het schrijnende gebrek aan representatie in de mode-industrie (looking at you, mainstream kledingmerken die nog steeds grote maten uitsluiten en denken dat maat 44 de grens is).
Dieetcultuur zal niet zomaar verdwijnen, maar we hoeven ons er niet aan over te geven. Hier een paar manieren om je te wapenen:
1. Curate je feed – Ontvolg alles wat je een rotgevoel geeft. Volg dikke creators, mensen die er uitzien zoals jijzelf en accounts die je inspireren.
2. Zoek community – Praat met mensen die hetzelfde ervaren als jij. Geef jouw vrienden en familie een inkijkje in jouw belevingswereld en help anderen te begrijpen wat jij ervaart en nodig hebt.
3. Stel grenzen - Je bent niemand een gesprek over diëten of gewicht verschuldigd. Echt niet.
4. Wees unapologetically jezelf - verstop je voor niemand en wees luid! Neem de ruimte in, breek met alle stigma’s die ons worden opgelegd. Wees zelf die representatie die je altijd gemist hebt! En dit alles natuurlijk het liefst in de plussize fashion van House of Lovaeij ;)
5. Educate yourself - Leer meer over fat liberation, dikke activisten en de manier waarop dieetcultuur ons beïnvloedt. Deze blog is nog maar het topje van de ijsberg. Google *fat liberation* en see where it takes you. Kennis is macht meiden!
Bij House of Lovaeij geloven we dat grote maten kleding niet alleen lekker moet zitten, maar ook empowering moet zijn. Wij willen dat, wanneer jij onze damesmode draagt, je het gewicht voelt van alle generaties vóór jou die deze mogelijkheid niet hebben gevoeld. Het is onze “fuck you!” naar de dieetcultuur. Wat is die van jou?
Xoxo,
Team House of Lovaeij